5 Temmuz 2013 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanan Hijyen Eğitimi Yönetmeliği’ne göre “gıda üretim ve perakende iş yerlerinde, insani tüketim amaçlı sular ile doğal mineralli suları üreten iş yerlerinde ve insan bedenine temasın söz konusu olduğu temizlik hizmetlerinin verildiği iş yerlerinde çalışanlar” hijyen eğitimi almak zorunda. Yönetmelikte belirtilen işletmelerde, onaylı hijyen eğitimi belgesi olmayanlar çalıştırılamaz.
Bugün bir cafe veya restoranda çalışan personellerin, bulaşıkçıdan garsona kadar ve daha önemlisi işletme sahibi ve yöneticilerine kadar tüm kadronun hijyen eğitimi alması zorunludur. Peki bu hijyen eğitimi nereden, nasıl alınıyor? Size en yakın halk eğitim merkezine gidip isim yazdırıyorsunuz. Başvuru sayısı yeterli olduğunda kurs açılıyor. Size kurs tarihi bildiriliyor. Sabah veya akşam saatlerini seçebiliyorsunuz. Kursa gidip, eğitiminizi alıyorsunuz ve sınavınızı oluyorsunuz. Herşey yolunda ise hijyen belgesi almaya hak kazanıyorsunuz. Tabi ki iş belgeyi elinize almaya gelince karşınıza bir ücret çıkıyor. Bizim kültürümüzde vardır hani “Bıçak Kesmiyo”, “Anahtar Açmıyo” denerek istenen para. Sorma ver paraları. Aynı onlar gibi bir belge ücreti ödemezseniz almaya hak kazandığınız belgeyi alamıyorsunuz. Eğer işletmeci iseniz, etik olan, bu ücreti tüm personeliniz adına sizin karşılamanız.
Yönetmeğin yayınlandığı 2013 yılından bu yana hijyen eğitimi ve kurs merkezlerinin bu eğitime olan bakış açısı çok değişti. İlk verilen hijyen eğitimleri ile şimdi gelinmiş nokta arasında çok fark var. Fakat bir türlü aşılamayan sıkıntılar da yok değil. Aslında bu sıkıntıların temeli ülkemizdeki eğitim sisteminden kaynaklanıyor. Fakat yine de yapılabilecek iyileştirmelerin olduğunu düşünüyorum. Tüm çalışanların alması gereken bir belge olduğundan eğitimin verildiği sınıfta 18 yaşında da öğrenci var 55 yaşında da. Üniversite okumuş hatta yüksek lisans yapmış öğrenci de var, ilk okulu zor bitirmiş öğrenci de. Eğitmenin bu sınıfa ortak bir dil ile hitap etmesi ve anlaşılır bir şekilde konuyu anlatması gerekiyor. Zor bir iş. Her eğitmen elinden geldiğince bu konuyu çözümlemeye çalışıyor. Ama bakanlık tarafında bu konunun pek dikkate alındığı söylenemez. Eğitimin içeriği bu kitlenin bir kısmı için anlaşılması mümkün olmayacak seviyede. Peki bu konuda nasıl bir yol izlenebilir?
Televizyonlarda özellikle sabah kuşaklarında yayınlanan sağlık programlarında doktorlar ve uzmanlar, konuları herkesin anlayabileceği dil ile açıklıyor. Fakat sizi sıkmıyor. Zaten sizi sıkarsa, anında kanalı değiştirirsiniz. Bu sebeple ilginizi çekiyor ve anlatmak istediği konuyu size ulaştırıyor. Bu mantık ile eğitimin daha etkin hale gelebilmesi için anlaşılır bir eğitim planı yapılmalı ve bu plan eğitmenlere ulaştırılmalıdır. Eğer eğitimler daha anlaşılır hale getirilirse bu hijyen eğitimi amacına ulaşacaktır.
Comentarios